در ادیان و فرهنگ های دنیا نیز این امر عمدتاً قبیح می باشد و در قرآن قوم لوط بهمین دلیل به عذاب جمعی مبتلا شدند.

در ماه جولای در مادرید جشن همجنس گرایان برگزار می شود. این جشن امسال با تبلیغات و پوشش خبری از شبکه بیست و چهار ساعت 24 HORAS اسپانیا به مدت یک هفته همراه بود. به طوری که بیش از ده درصد خبرها را در بر می گرفت.

با توجه به ابنکه بیش از 75% مردم اسپانیا مسیحی تلقی می شوند و حدود 5% را پیروان ادیان اسلام و یهود تشکیل می دهند و از نظر ادیان ابراهیمی- مسیحیت، یهودیت و اسلام – این عمل حرام می باشد. این سوال پیش می آید که چرا اسپانیا محل اجتماع این قوم است؟

1. از سال 2005 ازدواج همجسن گرایان در اسپانیا قانونی شده و می توانند بچه به فرزندخواندگی بپذیرند.
2. راهپیمایی غرور همجنس گرایی(Orgullo Gay) در مادرید بزرگترین اجتماع این گروه در اروپا و  از بزرگترین های جهان می باشد.
3. در سال 1969 در یک بار – شراب فروشی- شورشی در آمریکا علیه قوانین ضد همجنس گرایی شروع شد و از آن ببعد به عنوان یک شاخه از آزادی جنسی فعالیت خود را آغاز نمودند.
4. شروع حرکت در اسپانیا در دهه 80 اوج گرفته.
5. اسپانیا محیط مناسب تری برای ابراز عقیده در فرهنگ عمومی بوده لذا اسپانیا مقر شده است.
6. هم جنس گرایی در مردان علنی تر از زنان می باشد و در عیان مردان بیشترند.

روز غرور بین المللی LGTBI (Lesbians, gays, transsexuals, bisexuals and intersex لزبین، همجنس گرا، دوجنسه و ترنس) که به نام روز غرور همجنس گرا یا به طور ساده غرور همجنس گرا نیز شناخته می شود، هر ساله در ۲۸ ژوئن با هدف تشویق به تساهل، برابری و کرامت همجنس گرایان، لزبین ها، دوجنسه ها و افراد ترنس برگزار می شود. این روز در 28 ژوئن جشن گرفته می شود زیرا این تاریخ یادآور شورش های استون وال (نیویورک، ایالات متحده آمریکا) در سال 1969 می باشد که نشان دهنده آغاز جنبش آزادی همجنس گرایان است. این شورش ها شامل مجموعه ای از تظاهرات خودجوش و خشونت آمیز علیه یورش پلیس بود که در ساعات اولیه 28 ژوئن 1969 در بار معروف به Stonewall Inn در محله نیویورک در روستای گرینویچ، رخ داد و شروع آزادی برای جامعه همجنس گرایان که اغلب توسط پلیس شهر مورد آزار و اذیت قرار می گرفتند.

ساکنان مسافرخانه Stonewall از این آزار و اذیت همجنسگرایان به ستوه آمده بودند و آن روز مجریان قانون (ماموران پلیس) می خواستند چند نفر از 200 نفری را که در بار حضور داشتند را به دلایل ساده ای مانند رقصیدن دو مرد یا زن با هم یا عدم پوشیدن لباس های سنتی دستگیر کنند. افرادی که در مسافرخانه استون وال حضور داشتند تصمیم گرفتند به جای اینکه اجازه بدهند مورد حمله و آزار قرار بگیرند، مقاومت کنند و حدود ساعت 1:20 بامداد نبردی آغاز شد که بعداً اعضای بیشتری از جامعه LGTBI به آن ملحق شدند و در نتیجه تبدیل به نمادی از مبارزه برای همجنسگرایان شد.

از آنجایی که در روزهای بعد وقایع مشابه در سایر بخش‌های نیویورک رخ داد، این مبارزه به عنوان "کاتالیزور یا سرعت بخش" جنبش مدرن طرفدار حقوق دگرباشان جنسی در ایالات متحده و سراسر جهان شناخته شد.

مفهوم اصلی «غرور دگرباش جنسی» این است که هیچ فردی صرف نظر از جنسیت، گرایش جنسی یا هویت جنسی خود نباید از آنچه که هست خجالت بکشد و بتواند ایده کرامت ذاتی هر انسان را منتقل نماید بدون اینکه جنسیتش ثأثیری بر ارزشهای انسانی او بگذارد.

این جشن معمولاً با "راهپیمایی های غرور" برگزار می شود که در نیمکره شمالی با آغاز تابستان همزمان است.

نمادهای غرور همجنس‌گرایان (پرچم با رنگ‌های رنگین کمان) در این بزرگداشت به وفور نمایش داده می‌شود و معمولاً جایی برای فعالیت‌هایی مانند مطالبات اجتماعی یا سیاسی وجود دارد که گروه‌های شرکت‌کننده را مشخص می‌کند. امروزه این جماعت بر قوانینی که اعمال همجنس گرایی را جرم انگاری می کند در بسیاری از کشورهای جهان غلبه کرده است، و هنوز در سایر نقاط جهان برای جرم زدایی و سایر مواردی که در آنها تبعیض علیه همجنس گرایان وجود دارد، از جمله قانونی شدن ازدواج بین همجنس یا ایجاد خانواده های همجنس والد، از جمله فرزندخواندگی کودکان توسط افراد همجنس، احترام به هویت جنسی افراد ترنس سکشوال و حقوق آنها برای تغییر جنسیت و نام قانونی و حق درمان های هورمونی و جراحی و غیره تلاش می نمایند و ترنس هراسی و هومو/ لزبوفوبیای موجود را محکوم می کنند.

در طول رژیم فرانکو، دیکتاتور اسپانیایی(1936 تا 1975) هزاران نفر از ترنس‌جنس‌گرایان و همجنس‌گرایان نمی‌توانستند آزادانه خودشان را آنطور که هستند بیان کنند.دیکتاتوری که اسپانیا در آن غوطه ور بود به این معنی بود که آنها باید هویت یا عشق خود را سرکوب می کردند تا توسط رژیم فرانکو مورد آزار و اذیت قرار نگیرند. آنها را بیمار می نامیدند و گرایش جنسی آنها جرم محسوب می شد و کسانی که جرأت کردند مخالف آن باشند، عواقب جدی مانند زندان یا مرگ را متحمل شدند.

فرانکو در دوران دیکتاتوری خود قانونی را وضع کرد که آزادی این افراد را سلب و آنها را مجبور به پایبندی به رژیم می نمود. در سال 1954، او قانون "ولگردها و قربانیان" که در سال 1933 ایجاد شد بود را اصلاح و افراد LGTBI را به منظور اصلاح هویت خود و محروم کردن آنها از عشق ورزیدن به کسانی که واقعاً می خواستند، شامل این قانون نمود. برخی از آنها در زندان ها یا آسایشگاه ها ماندند و از برخی دیگر برای انواع درمان های تجربی مانند الکتروشوک یا لوبوتومی استفاده می شد. در این مکان ها، افراد ترنس سکشوال و همجنس گرا دچار انواع تحقیرها از جمله آزار و اذیت یا تجاوز جنسی قرار گرفتند و حتی بسیاری کشته شدند.

در سال 1970، فرانکو مقررات جدید و محدودتری به نام قانون ¨خطر اجتماعی¨ را صادر کرد. این قانون افراد LGTBI را به اتهام "رسوایی عمومی" به مجازات تا پنج سال زندان محکوم می کرد.در همان سال 1970، اولین انجمن دفاع از حقوق افراد LGTBI در اسپانیا به نام جنبش آزادی همجنس گرایان اسپانیا ایجاد شد. در آن زمان در توره مولینوس، گذر Begoña تنها جایی بود که می‌شد با آزادی از دنیای LGTBI حرف زد.

در 26 ژوئن 1977، دو سال پس از مرگ فرانکو، اولین تظاهرات LGTBI در بارسلون به نفع لغو قانون ¨خطر اجتماعی¨ برگزار شد. این خواسته که توسط Front d'Aliberament Gai de Catalunya سازماندهی شده بود یک پیروزی تلقی شد. صدها نفر در خیابان رامبلای بارسلونا در جستجوی آزادی قدم زدند. پلیس ضربتی وارد عمل شد و زنان ترنس سکشوال برای مقابله با شورش ها ایستادند. این تظاهرات توسط برخی رسانه ها سانسور شد، اما جامعه LGTBI برای اولین بار احساس اتحاد و حمایت کرد.

اولین تظاهرات LGTBI در اسپانیا

گروه LGTBI تسلیم نشدند و سال بعد دوباره به خیابان ها ریختند و شهرهای سویا، مادرید و بیلبائو نیز به این امر پیوستند. در پایان سال 1978 آنها در نبرد پیروز و موفق شدند قانون ¨خطر اجتماعی¨ را لغو کنند.در سال 1980، گام دیگری برداشته شد و قوانینی برای سازمان های LGTBI در اسپانیا ´گذاشته شد. در این دهه، نمادهای بزرگ LGTBI ظهور کردند که به هزاران نفر کمک کرد تا خود را همانطور که هستند بیان کنند.در 1 ژوئیه 2005، اسپانیا یکی از اولین کشورهای جهان بود که ازدواج همجنس گرایان را تایید کرد و برسمیت شناخت و این گامی بزرگ برای گروه LGTBI بود که باعث شد 16 ماده قانون مدنی اصلاح شود. اصلاحی که در آن، برخی مفاهیم مانند «شوهر» و «همسر» به «همسر» یا «پدر» و «مادر» به «والدین» تغییر یافت و در نهایت باعث پیدایش انواع خانواده ها، زوج ها و ازدواج ها شد.

امروز هنوز راه درازی در پیش است. افراد زیادی وجود دارند که هنوز می‌ترسند به خاطر بیان آزادانه بودنشان طرد شوند. همجنس گرا هراسی امروزه هنوز از طریق کلمات یا خشونت وجود دارد.

منبع: 

https://www.pjecz.gob.mx/derechos-humanos-e-igualdad-de-genero/sabias-que/junio/28-de-junio---dia-internacional-del-orgullo-lgbt-o-dia-del-orgullo-gay/    

https://blogs.es.amnesty.org/castilla-leon/2020/07/03/la-historia-del-orgullo-lgtbi-en-espana/